از ۲۲ خرداد تا حالا هر روز می خوام بنویسم اما... و بالاخره خواستم برای رهایی از خستگی همه جوره که این دولت خدمت گذار برایمان به ارمغان آورد ۱۲ مرداد تولدم رو جشن بگیرم که این دولت مردمی به مناسبت مهرورزی به اینجانب مراسم تنفیذ رو این روز قرار داد که بازم مثل یک و نیم ماه گذشته بیام بنویسم و دوباره بی خیال شوم... چه گذشت این روزها و چه خوب حک شد در جانمان...
می آیم....
نه مریم جان! چه بدحک شد در جانمان..
ممنونم که اومدی. بد روحمان را نشانه گرفتند...
بارم تولدت مبارک مریم. مرسی که نوشتی. بذار هر کاری دلشون می خواد بکنن، ما دیگه آدمای قبل از 22 خرداد نمیشیم....
ممنونم دوست خوبم. مریم نمی دونم چطور می خواهند جبران کنند یا اصلا قابل جبران هست؟ یا اصلا می خواهند جبران کنند یا مهم نیست. اما ما واقعا آدمای قبلی نیستیم...